به نظر میرسد میانگین ایرانیها تقریبا در مورد همه چیز و همه کس اظهار نظر میکنند؛ بعضا با قاطعیت. عبارات من نمیدانم، من اطلاع ندارم، من به اندازه کافی اطلاع ندارم، من مطمئن نیستم، من باید سئوال کنم، من باید فکر کنم، من شک دارم، من در این باره مطالعه نکردهام، من این شخص را فقط یک بار دیدهام و نمیتوانم در مورد او قضاوت کنم، من در مورد این فرد اطلاعات کافی ندارم، اجازه دهید من در این رابطه سکوت کنم، فردا پس از مطمئن شدن به شما خبر میدهم، هنوز این مساله برای من پخته و سنجیده نیست و مشابه این عبارات در ادبیات عمومی ما، بسیار ضعیف است.
تصور کنید اگر بسیاری از ما این گونه با هم تعامل کنیم، چقدر کار قوه قضائیه کم میشود. چقدر زندگی ما اخلاقیتر میشود و از منظر توسعه یافتگی چقدر جامعه تخصصیتر میشود. در چنین شرایطی، خبرنگار تلویزیون در مورد برنامه هستهای، نظر راننده تاکسی را نخواهد پرسید. اقتصاددانی که یک مقاله پزشکی را خوانده، خوددرمانی نخواهد کرد و شیمیدانی که هر روز روزنامهها را میخواند در مورد آینده اقتصاد ایران و وضعیت سیاسی چین اظهار نظر نخواهد کرد؛ چه سکوتی برقرار میشود! و همه به خود و مثبت و منفی برنامههای خود میپردازند و کمتر سراغ سر درآوردن از کارهای دیگران میروند؛ غیبت کم میشود و تهمت و توهین به حداقل میرسد.
حضرت علی (ع) میفرمایند: مومن کسی است که با مردم تعامل کند تا دانا شود، سکوت کند تا سالم بماند و بپرسد تا بفهمد. یک دلیل این که تولید ناخالص داخلی آلمان بیش از دو برابر جمع تولید ناخالص داخلی ۵۵ کشور مسلمان است، به خاطر تمرکز مردم به کار و فعالیت و کوششهای فردی است.
اتفاقا چون بسیاری از ما برای خود کم وقت میگذاریم و خود را کشف نمیکنیم، به بیرون از خودمان و توجه دیگران نیازمند میشویم. به همین دلیل، نمایش دادن در میان ما بسیار جاری و قدرتمند است، چون در مورد خود نمیتوانیم پنجاه صفحه بنویسیم، از انتقاد حتی انتقادی ملایم، خشمگین میشویم، چون احساسی بار میآییم و بنابراین ضعیف هستیم، اعتماد به نفسمان کم است.
عموما ظاهر خود را میآراییم و در مخزن باطن ما، سه قفله باقی میماند. افراد ضعیف، جامعه ضعیف را به ارمغان میآورد. در برابر کم حرف زدن و کم قضاوت کردن، فکر و دقت قرار میگیرد. ارزش هر انسان مساوی با مقدار زمانی است که برای فکر، کشف خود و خلاقیت اختصاص میدهد. سکوت فراوان، بهترین فرآورده کم قضاوت کردن است.
در این مسیر، محتاج کتاب خواندن، گفتوگو و مناظره هستیم. با آگاهی و دانش میتوان انسان بهتری بود و به همین دلیل، نیازمند آموزش هستیم.
دکتر محمود سریع القلم استاد تمام گروه علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
تا که اسباب بزرگی همه آماده شود
خیلی جالب بود
سلاااااااااام...
مطلب خیلی جالب و مفیدی بود. خیلی خوشم اومد. واقعا هم اگه مردم این طوری باشن چی میشه! اگه مردم مسلمون ایران به این حدیث امام علی (ع) عمل کنن چی میشه. اصلا یکی از دغدغه های من همینه که چرا همه ی توصیه های خوب دینی ما، حالا چه قرآن چه احادیث، بیشتر توسط افراد غیر مسلمان اجرا یا اثبات میشه.دانشمند غیر مسلمان هلندی، اتریشی، آلمانی و...کشف کردن که فلان مسئله دینی یا فلان آیه قرآن اثبات علمی داره. تأثیر نماز، روزه، وضو، لفظ جلاله الله ، مسائل پزشکی در قرآن مثل جنین شناسی و نجوم و ریاضیاتو...یا خیلی چیزای دیگه. تازه وقتی کشف میشه میگیم واااای پس چه معرفتی بوده توش ما خبر نداشتیم! معلوم نیس دانشمندای ما چی کار میکنن! تازه وقتی دلیل علمی یک حدیثو نمی فهمیم به دینمون ایراد میگیریم که چقدر سخت گرفته یا حتی بعضی وقتا قبل از اثبات احادیث میگیم این حدیث دیگه واقعا برای انسان های مدرن امروزی نیست!(مثل همون حدیثی که پیامبر (ص) برای مگس گفتن). اصلا شدیم مطیع حرف دانشمندا نه علمای معصوم و صد البته عالم خودمون. متأسفانه موقعی که دانشمندان غیرمسلمان گفتن که چرا مسلمونا موقع قربانی کردن حیوونا رو زجر میدن، در صورتی که میتونن با لمس و تپانچه یا شوک الکتریکی و ...به راحتی اونارو بکشن! عده ای از مسلمونا حرف اونا رو تأیید کردن!! باعث تأسفه که باز هم دانشمندای غیر مسلمان تحقیق کردن و به ما گفتن که نه، این دین اشتباه نمی کنه!( پروفسور غیر مسلمان ویلهلم شازل و همکار وی دکتر هزیم در دانشکده دامپزشکی هانوفر آلمان)
ایمانمون کامل نیست که منتظریم یک دانشمند مسیحی نهج البلاغه رو بخونه و بگه: " این چه کتابی است؟ هر چه در ترجمه آن به پیش می روم عظمتش را بیشتر درک می کنم. به راستی کتاب عجیبی است خود را در برابر آن کوچک می بینم."
و البته که این دانشمند آلمانی تنها یکی از صد ها بزرگ و حکیم دنیاست که این کتابو تحسین کرده! ولی خدایی ما کجای کاریم؟ تا کی می خوایم منتظر بمونیم که بقیه اثبات کنن و ما بگیم تو احادیثمون بوده؟ یا اینکه اصلا همینم نگیم و دانشگاه استراسبورگ کتاب مغز متفکر شیعه رو چاپ کنه و توش اثبات علمی احادیث امام صادق (ع) رو بنویسه! و ما فقط بگیم عجب!!
پیامبر(ص) فرمودند: کسی که علم می خواهد، قرآن را بطور عمیق بررسی نماید.
ما مسلمونا اگه ایمان داشتیم می فهمیدیم که هر آیه یک نظریه اس. بدون هیچ دردسری میرفتیم اثباتش می کردیم. حالا طرف میره کلی فرضیه میده، 20 سال زحمت میکشه تازه میرسه به 1 نظریه. بعد بهش جایزه ی نوبل میدن!
نمیگم هیچ کاری نمیکنیم،نه،ولی کمه، خیلی کمه. باید بدون شک بریم جلو و تبلیع این دین بزرگو بکنیم و به همه ی جهان نشون بدیم که ما واقعا به این مذهب افتخار می کنیم. من که به خودم قول دادم اگه به جایی رسیدم حتما قرآن در اولویتم باشه. امیدوارم بقیه هم یک حرکتی بکنن!
یا علی
قرار داشتیم به قرب الهی برسیم نه به دختر پسرای تو خیابون و دانشگاه و سایت
قرار بود جانشین خدا "خلیفه الله" باشیم نه جانشین شیطان
قرار بود برای خدا عبادت کنیم نه برای شیطان تبلیغ!
مراقب باش خوبی تو طناب شیطان نشه و به گردن کسی نیوفته!
قرار بود سیرت زیبا داشته باشیم نه به دنبال صورت زیبا باشیم!
به خودمون بیایم!
کسی از آسمون نمیاد مارو بگیره و بذاره توی صراط مستقیم..
خودمون باید رو به خدا حرکت کنیم!
پس رو به راه باش نه رو به بیراه...!