من دلم می‌خواهد...

من دلم می‌خواهد خانه ای داشته باشم پردوست

کنج هر دیوارش، دوست هایم بنشینند آرام

گل بگو گل بشنو...

هرکسی می‌خواهد، وارد خانه‌ی پرعشق و صفایم گردد

یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند

شرط وارد گشتن، شست و شوی دل هاست

شرط آن، داشتن یک دل بی رنگ و ریاست

بر درش برگ گلی می کوبم

روی آن با قلم سبز بهار می نویسم...

ای یار! خانه‌ی ما اینجاست

تا که سهراب نپرسد دیگر،

خانه دوست کجاست؟